سیاتیک: چیست، علل، علائم، درمان و درد

سیاتیک

سیاتیک زمانی اتفاق می‌افتد که تحریک، التهاب، نیشگون گرفتن یا فشردگی روی یک یا چند اعصاب که از پایین کمر و پاهای شما می‌گذرد، تأثیر می‌گذارد. معمولاً این یک بیماری جدی یا خطرناک نیست و اکثر افراد مبتلا به سیاتیک با گذشت زمان و درمان‌های خودمراقبتی خودبه‌خود بهبود می‌یابند. اما موارد شدید ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند.

سیاتیک چیست؟

سیاتیک درد عصبی ناشی از آسیب یا تحریک عصب سیاتیک شما است. علاوه بر درد، می تواند شامل سوزن سوزن شدن یا بی حسی در پشت یا باسن شما باشد که ممکن است به پایین ساق پا نیز سرایت کند. علائم شدیدتر نیز ممکن است.

عصب سیاتیک شما طولانی ترین و ضخیم ترین عصب بدن شما است. عرض آن تا 2 سانتی متر است. علیرغم نامش، فقط یک عصب نیست. این در واقع یک دسته از اعصاب است که از پنج ریشه عصبی منشعب از نخاع شما منشعب می شود.

شما دو عصب سیاتیک دارید، یکی در هر طرف بدنتان. هر عصب سیاتیک از یک طرف از لگن و باسن شما عبور می کند. هر کدام از پاها در سمت بدن شما پایین می روند تا زمانی که دقیقاً به زیر زانوی شما برسند. هنگامی که به آنجا می رسند، آنها به اعصاب دیگری تقسیم می شوند که به قسمت های پایین تر از جمله ساق پا، پا و انگشتان پا متصل می شوند.

داشتن سیاتیک به این معنی است که شما می توانید درد خفیف تا شدید را در هر جایی با اعصاب متصل به عصب سیاتیک تجربه کنید. این علائم می تواند کمر، باسن، باسن یا پاهای شما را تحت تاثیر قرار دهد. برخی علائم بسته به عصب(های) خاصی که تحت تاثیر قرار گرفته است ممکن است تا پاها و انگشتان پا گسترش یابد.

انواع سیاتیک

دو نوع سیاتیک وجود دارد. صرف نظر از نوع شما، اثرات یکسان است. انواع عبارتند از:

سیاتیک واقعی این هر شرایط یا آسیبی است که مستقیماً بر عصب سیاتیک شما تأثیر می گذارد.

شرایطی شبیه سیاتیک اینها شرایطی هستند که شبیه سیاتیک هستند، اما به دلایل دیگر مربوط به عصب سیاتیک یا اعصابی که به هم متصل می شوند و آن را تشکیل می دهند اتفاق می افتد.

ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی تمایل دارند هر دو نوع را فقط “سیاتیک” معرفی کنند. تفاوت بین آنها معمولاً فقط زمانی اهمیت دارد که ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما نحوه درمان آن را تعیین کند.

سیاتیک چقدر شایع است؟

سیاتیک یک بیماری بسیار شایع است. حدود 40 درصد از مردم در طول زندگی خود نوعی سیاتیک را تجربه می کنند. به ندرت قبل از 20 سالگی اتفاق می افتد مگر اینکه مربوط به آسیب باشد.

علائم سیاتیک چیست؟

علائم سیاتیک می تواند شامل موارد زیر باشد:

درد. درد سیاتیک به دلیل فشار روی عصب(های) آسیب دیده ایجاد می شود. اکثر مردم درد سیاتیک را به عنوان سوزش یا مانند شوک الکتریکی توصیف می کنند. این درد همچنین اغلب به ساق پا در سمت آسیب دیده شلیک می کند یا تابش می کند. درد معمولاً با سرفه، عطسه، خم شدن یا بلند کردن پاها به سمت بالا هنگام دراز کشیدن به پشت اتفاق می‌افتد.

گزگز یا سوزن سوزن شدن (پارستزی). این شبیه به احساسی است که وقتی پایی به خواب می‌رود، چون پای ضربدری نشسته‌اید.
بی حسی این زمانی است که نمی توانید روی پوست در نواحی آسیب دیده پشت یا پای خود احساس کنید. این به این دلیل اتفاق می افتد که سیگنال های پشت یا پای شما در رسیدن به مغز شما مشکل دارند.
ضعف عضلانی. این یک علامت شدیدتر است. این بدان معنی است که سیگنال های فرمان عضلانی در رسیدن به مقصد در پشت یا پاهای شما مشکل دارند.

بی اختیاری ادرار یا بی اختیاری مدفوع. این یک علامت بسیار شدید است. این بدان معنی است که سیگنال هایی که مثانه و روده شما را کنترل می کنند به مقصد نمی رسند.

آیا سیاتیک در هر دو پا رخ می دهد؟

سیاتیک معمولاً فقط یک پا را در یک زمان درگیر می کند.

با این حال، ممکن است سیاتیک در هر دو پا رخ دهد.

این به سادگی این است که عصب در امتداد ستون فقرات در کجا فشرده می شود.

آیا سیاتیک به طور ناگهانی رخ می دهد یا ایجاد آن به زمان نیاز دارد؟

سیاتیک می تواند به طور ناگهانی یا تدریجی ظاهر شود.

بستگی به علت دارد. فتق دیسک می تواند باعث درد ناگهانی شود.

آرتریت در ستون فقرات به آرامی در طول زمان ایجاد می شود.

سیاتیک چقدر شایع است؟

حدود 40 درصد از مردم در ایالات متحده در طول زندگی خود سیاتیک را تجربه می کنند.

کمردرد سومین دلیل رایجی است که مردم به پزشک مراجعه می کنند.

عوامل خطر سیاتیک چیست؟

آسیب دیدگی/آسیب قبلی: آسیب به کمر یا ستون فقرات شما را در معرض خطر بیشتری برای سیاتیک قرار می دهد.

زندگی زنده: با افزایش سن طبیعی، بافت استخوانی و دیسک های ستون فقرات شما فرسوده می شود.

پیری طبیعی می تواند اعصاب شما را در معرض خطر آسیب دیدگی یا تحت فشار قرار دادن تغییرات و جابجایی های استخوان، دیسک ها و رباط ها قرار دهد.

• اضافه وزن دارید: ستون فقرات شما مانند یک جرثقیل عمودی است. عضلات شما وزنه تعادل هستند.

وزنی که در جلوی بدن خود حمل می کنید همان چیزی است که ستون فقرات (جرثقیل) شما باید بلند کند.

هرچه وزن بیشتری داشته باشید، عضلات کمر (ضدوزنه ها) باید بیشتر کار کنند.

این می تواند منجر به کشیدگی کمر، درد و سایر مشکلات کمر شود.

• فقدان یک هسته قوی: “هسته” شما عضلات پشت و شکم شما هستند.

هرچه هسته شما قوی تر باشد، حمایت بیشتری از کمرتان خواهید داشت.

بر خلاف ناحیه قفسه سینه، جایی که قفسه سینه شما پشتیبانی می کند، تنها تکیه گاه برای قسمت پایین کمر، عضلات شما هستند.

• یک شغل فعال و فیزیکی داشته باشید: مشاغلی که نیاز به بلند کردن اجسام سنگین دارند ممکن است خطر ابتلا به مشکلات کمر و استفاده از کمر را افزایش دهند.
• یا کارهایی که با نشستن طولانی مدت ممکن است خطر مشکلات کمر را افزایش دهند.
• عدم وضعیت بدنی مناسب در اتاق وزنه: حتی اگر از نظر بدنی مناسب و فعال هستید.
•  اگر در طول وزنه برداری یا سایر تمرینات قدرتی از فرم بدنی مناسب پیروی نکنید، باز هم می توانید مستعد ابتلا به سیاتیک باشید.

اگر شما در معرض خطر سیاتیک هستید:

• دیابت داشته باشید: دیابت احتمال آسیب عصبی شما را افزایش می دهد، که احتمال ابتلا به سیاتیک را افزایش می دهد.
• مبتلا به آرتروز: آرتروز می تواند به ستون فقرات شما آسیب برساند و اعصاب را در معرض آسیب قرار دهد.
• سبک زندگی غیر فعال داشته باشید: نشستن برای مدت طولانی و ورزش نکردن و حرکت، انعطاف پذیر و فشرده عضلات خود می تواند خطر ابتلا به سیاتیک را افزایش دهد.
• دود: نیکوتین موجود در تنباکو می‌تواند به بافت ستون فقرات آسیب برساند، استخوان‌ها را ضعیف کند و دیسک‌های مهره‌ای را تسریع کند.

آیا وزن بارداری دلیل ابتلای بسیاری از زنان باردار به سیاتیک است؟

درست است که سیاتیک در بارداری شایع است، اما افزایش وزن دلیل اصلی ابتلای زنان باردار به سیاتیک نیست.

توضیح بهتر این است که برخی از هورمون های بارداری باعث شل شدن رباط های آنها می شود.

رباط ها مهره ها را کنار هم نگه می دارند، از دیسک ها محافظت می کنند و ستون فقرات را ثابت نگه می دارند.

لق شدن رباط‌ها می‌تواند باعث ناپایداری ستون فقرات شود و ممکن است باعث لغزش دیسک‌ها شود.

 که منجر به فشرده شدن اعصاب و ایجاد سیاتیک می‌شود.

وزن و موقعیت کودک نیز می تواند به عصب فشار بیاورد.
خبر خوب این است که راه هایی برای کاهش درد سیاتیک در دوران بارداری وجود دارد و این درد پس از تولد از بین می رود.
فیزیوتراپی و ماساژ درمانی، دوش آب گرم، گرما، داروها و سایر اقدامات می تواند کمک کننده باشد.
اگر باردار هستید، حتماً از روش‌های خوب وضعیت بدن در دوران بارداری پیروی کنید تا درد خود را نیز کاهش دهید.

چه چیزی باعث سیاتیک می شود؟

سیاتیک می تواند ناشی از چندین بیماری مختلف باشد از جمله:

• فتق یا لغزش دیسک که باعث فشار روی ریشه عصبی می شود. این شایع ترین علت سیاتیک است.

دیسک ها پدهای بالشتکی بین هر مهره ستون فقرات هستند.

فشار ناشی از مهره ها می تواند باعث برآمدگی (فتق) مرکز ژل مانند دیسک از طریق ضعف در دیواره بیرونی آن شود.

هنگامی که فتق دیسک برای مهره های کمر شما اتفاق می افتد، می تواند بر روی عصب سیاتیک فشار بیاورد.

• بیماری دژنراتیو دیسک ساییدگی طبیعی دیسک های بین مهره های ستون فقرات است.

فرسودگی دیسک ها ارتفاع آنها را کوتاه می کند و منجر به باریک شدن مسیرهای عصبی می شود (تنگی نخاع).

تنگی ستون فقرات می تواند ریشه های عصب سیاتیک را در حین خروج از ستون فقرات نیشگون بگیرد.

• تنگی کانال نخاعی باریک شدن غیر طبیعی کانال نخاعی است. این باریک شدن فضای موجود برای نخاع و اعصاب را کاهش می دهد.
• اسپوندیلولیستزیس لغزش یک مهره است به طوری که با مهره بالای آن خارج می شود.

 و دهانه ای را که از آن عصب خارج می شود باریک می کند.

استخوان ستون فقرات کشیده شده می تواند عصب سیاتیک را نیشگون بگیرد.

• آرتروز: خارهای استخوانی (لبه های دندانه دار استخوان) می توانند در خارهای پیر ایجاد شوند و اعصاب کمر را تحت فشار قرار دهند.
• آسیب ترومایی به ستون فقرات کمری یا عصب سیاتیک.
• تومورهایی در کانال نخاعی کمری که عصب سیاتیک را تحت فشار قرار می دهند.
• سندرم پیریفورمیس وضعیتی است که زمانی ایجاد می‌شود که عضله پیریفورمیس، عضله کوچکی که در عمق باسن قرار دارد، سفت یا اسپاسم می‌شود.

این می تواند به عصب سیاتیک فشار وارد کند و آن را تحریک کند.

سندرم پیریفورمیس یک اختلال عصبی عضلانی غیرشایع است.

• سندرم اسب دم اسبی یک بیماری نادر اما جدی است که روی دسته اعصاب انتهای طناب نخاعی به نام دم اسبی تأثیر می گذارد.

این سندرم باعث درد در ساق پا، بی حسی در اطراف مقعد و از دست دادن کنترل روده و مثانه می شود.

علائم سیاتیک چیست؟

علائم سیاتیک عبارتند از:

• درد متوسط تا شدید در ناحیه کمر، باسن و پایین ساق پا.
• بی حسی یا ضعف در ناحیه کمر، باسن، ساق پا یا پاها.
• دردی که با حرکت بدتر می شود.
• از دست دادن حرکت
• احساس “سوزن و سوزن” در پاها، انگشتان پا یا پاهای شما.
• از دست دادن کنترل روده و مثانه (به دلیل دم اسب).

سیاتیک چگونه درمان می شود؟

هدف از درمان کاهش درد و افزایش تحرک شما است.

 بسته به علت، بسیاری از موارد سیاتیک به مرور زمان با برخی درمان‌های خودمراقبتی ساده از بین می‌روند.

درمان های خودمراقبتی عبارتند از:

استفاده از یخ و/یا کیسه داغ: ابتدا از کیسه یخ برای کاهش درد و تورم استفاده کنید.

کیسه های یخ یا کیسه سبزیجات یخ زده را که در یک حوله پیچیده شده اند روی ناحیه آسیب دیده بمالید.

 به مدت 20 دقیقه، چند بار در روز استفاده کنید. بعد از چند روز اول به کیسه گرم یا پد گرم کن تغییر دهید. هر بار 20 دقیقه اعمال کنید.

 اگر هنوز درد دارید، بین بسته های گرم و سرد تغییر دهید – هر کدام که به بهترین وجه ناراحتی شما را تسکین می دهد.

مصرف داروهای بدون نسخه: داروهایی برای کاهش درد، التهاب و تورم مصرف کنید.

بسیاری از داروهای رایج بدون نسخه در این دسته، به نام داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، شامل آسپرین، ایبوپروفن (Advil®، Motrin®) و ناپروکسن (Naprosyn®، Aleve®) هستند.

 اگر می خواهید آسپرین مصرف کنید مراقب باشید. آسپرین می تواند باعث زخم و خونریزی در برخی افراد شود.

 اگر قادر به مصرف NSAIDs نیستید، ممکن است به جای آن استامینوفن (Tylenol®) مصرف شود.

انجام حرکات کششی ملایم: حرکات کششی مناسب را از یک مربی با تجربه در مورد کمردرد بیاموزید.

با سایر تقویت‌های عمومی، تقویت عضلات مرکزی و تمرینات هوازی کار کنید.