تنگی کانال نخاع باریک شدن یک یا چند فضا در ستون فقرات است.

تنگی کانال نخاع چیست؟ فضای کمتر در ستون فقرات، فضای موجود برای نخاع و اعصابی که از نخاع شما منشعب می شوند را کاهش می دهد.

یک فضای تنگ می تواند باعث تحریک نخاع یا اعصاب شود که می تواند منجر به کمردرد و سیاتیک شود.

تنگی کانال نخاعی معمولاً با گذشت زمان به کندی ایجاد می شود.

 این بیماری بیشتر در اثر آرتروز یا تغییرات “ساییدگی” ایجاد می شود که به طور طبیعی با افزایش سن در ستون فقرات شما رخ می دهد.

به همین دلیل، ممکن است برای مدت طولانی هیچ علامتی نداشته باشید، حتی اگر برخی تغییرات در اشعه ایکس یا سایر آزمایش‌های تصویربرداری به دلیل دیگری انجام شود.

 بسته به محل و شدت تنگی نخاعی شما، ممکن است درد، بی حسی، گزگز و/یا ضعف در گردن، پشت، بازوها، پاها، دست ها یا پاهای خود احساس کنید.

لینک مستقیم فروش انواع دستگاههای فیزیوتراپی خانگی

تنگی نخاع در کجا ایجاد می شود؟

تنگی ستون فقرات می‌تواند در هر نقطه‌ای از ستون فقرات رخ دهد، اما معمولاً در دو ناحیه رخ می‌دهد:

قسمت پایین کمر (تنگی کانال کمر).

گردن (تنگی ستون فقرات گردنی).

تنگی کانال کمر چیست؟

تنگی کانال کمر، باریک شدن کانال نخاعی یا تونل هایی است

که از طریق آن اعصاب و سایر ساختارها با آن کانال ارتباط برقرار می کنند.

 باریک شدن کانال نخاعی معمولاً به دلیل تغییرات مرتبط با افزایش سن رخ می دهد.

 که اندازه کانال را کاهش می دهد، از جمله حرکت یکی از مهره ها به خارج از تراز.

باریک شدن کانال نخاعی یا کانال های جانبی که از اعصاب محافظت می کنند

اغلب منجر به گیرکردن ریشه عصبی نخاع می شود.

 با باریک شدن قطر کانال، اعصاب به طور فزاینده ای تحریک می شوند.

علائم تنگی کانال کمر شامل درد، بی حسی یا ضعف در پاها، کشاله ران، باسن، باسن و کمر است.

 علائم معمولاً هنگام راه رفتن یا ایستادن بدتر می شود.

و ممکن است در هنگام دراز کشیدن، نشستن یا خم شدن کمی به جلو کاهش یابد.

چه کسانی دچار تنگی کانال نخاعی می شوند؟

تنگی کانال نخاعی می‌تواند در هر کسی ایجاد شود، اما در مردان و زنان بالای 50 سال شایع‌تر است.

افراد جوان‌تری که با کانال نخاعی باریک به دنیا می‌آیند نیز ممکن است دچار تنگی کانال نخاعی شوند.

 سایر شرایطی که بر ستون فقرات تأثیر می گذارد، مانند اسکولیوز یا آسیب به ستون فقرات، می تواند شما را در معرض خطر ابتلا به تنگی ستون فقرات قرار دهد.

ستون فقرات از چه قسمت هایی تشکیل شده است؟

ستون فقرات (یا ستون فقرات) پشته یا ستونی از 24 استخوان (مهره) به اضافه استخوان های جوش خورده ساکروم و دنبالچه است.

از پایه جمجمه شروع می شود و به لگن شما ختم می شود. ستون فقرات شما از وزن بدن شما حمایت می کند و از نخاع شما محافظت می کند.

 هر مهره دارای یک قسمت جلویی گرد (بدن)، یک دهانه حلقه‌ای شکل مرکزی (کانال نخاعی)، نواحی استخوانی صاف (مفاصل فاست) است.

که در آن مهره‌ها در بالا و پایین با مهره‌های دیگر تماس پیدا می‌کنند، و بخش‌های استخوانی در امتداد طرفین دارند. (فرایندهای عرضی) و پشت (لامینه).

بخشی از لامینا که فرآیند خاردار نامیده می شود، برآمدگی است که وقتی دست خود را به سمت پایین می روید احساس می کنید.

 بین هر مهره یک پد صاف و گرد به نام دیسک بین مهره ای قرار دارد که به عنوان بالشتک یا ضربه گیر عمل می کند.

 رباط ها نوارهای فیبری قوی هستند که مهره ها را در کنار هم نگه می دارند.

ستون فقرات را ثابت نگه می دارند و از دیسک ها محافظت می کنند.

طناب نخاعی – “طناب اصلی کابل” بدن که پیام ها را بین بدن (از جمله عضلات و اندام ها) و مغز ارسال و دریافت می کند – از مرکز کانال نخاعی عبور می کند.

کاملاً توسط قسمت های استخوانی ستون فقرات احاطه شده است.

ریشه های عصبی بخش اولیه دسته ای از رشته های عصبی هستند

که از نخاع جدا شده و از طریق فضاهای جانبی بین مهره ها به نام سوراخ عصبی از ستون فقرات خارج می شوند.

 فیبرهای عصبی یا “اعصاب” (“شبکه کابلی کوچک”) سپس به تمام قسمت های بدن می روند.

چه چیزی باعث تنگی کانال نخاعی می شود؟

تنگی ستون فقرات دلایل زیادی دارد. وجه مشترک آنها این است که ساختار ستون فقرات را تغییر می دهند

 و باعث باریک شدن فضای اطراف نخاع و ریشه های عصبی می شوند که از ستون فقرات خارج می شوند.

طناب نخاعی و/یا ریشه‌های عصبی فشرده یا فشرده می‌شوند که باعث علائمی مانند کمردرد و سیاتیک می‌شود.

علل تنگی ستون فقرات عبارتند از:

رشد بیش از حد استخوان/خارهای آرتروز:

استئوآرتریت وضعیت “ساییدگی” است که غضروف مفاصل شما، از جمله ستون فقرات شما را تجزیه می کند.

غضروف پوشش محافظ مفاصل است. با از بین رفتن غضروف، استخوان ها شروع به مالیدن روی یکدیگر می کنند.

 بدن شما با رشد استخوان جدید پاسخ می دهد. خار استخوان یا رشد بیش از حد استخوان معمولا رخ می دهد.

خارهای استخوانی روی مهره‌ها به سمت کانال نخاعی گسترش می‌یابند، فضا را باریک می‌کنند و اعصاب ستون فقرات را فشار می‌دهند.

بیماری پاژه استخوان همچنین می تواند باعث رشد بیش از حد استخوان در ستون فقرات شود و اعصاب را تحت فشار قرار دهد.

دیسک های برآمده/فتق دیسک:

بین هر مهره یک بالشتک صاف و گرد (دیسک مهره ای) قرار دارد که به عنوان ضربه گیر در طول ستون فقرات عمل می کند.

خشک شدن و مسطح شدن دیسک های مهره ای ناشی از افزایش سن و ترک خوردن در لبه بیرونی دیسک ها باعث می شود

که مرکز ژل مانند این دیسک ها از لایه بیرونی ضعیف یا پاره شده عبور کند. سپس دیسک برآمده روی اعصاب نزدیک دیسک فشار می آورد.

فتق دیسک و خار استخوان دو علت شایع تنگی کانال نخاعی هستند.

رباط های ضخیم شده:

 رباط ها نوارهای فیبری هستند که ستون فقرات را در کنار هم نگه می دارند.

آرتریت می تواند باعث ضخیم شدن رباط ها در طول زمان و برآمدگی در فضای کانال نخاعی شود.

شکستگی ها و آسیب های ستون فقرات:

شکستگی یا دررفتگی استخوان ها و التهاب ناشی از آسیبی که در نزدیکی ستون فقرات رخ می دهد.

 می تواند فضای کانال را باریک کند و/یا به اعصاب ستون فقرات فشار وارد کند.

کیست ها یا تومورهای نخاعی:

رشد در طناب نخاعی یا بین نخاع و مهره ها می تواند فضا را باریک کرده و به نخاع و اعصاب آن فشار وارد کند.

تنگی مادرزادی نخاع:

این وضعیتی است که در آن فرد با کانال نخاعی کوچکی متولد می شود.

یکی دیگر از ناهنجاری های مادرزادی ستون فقرات که می تواند فرد را در معرض خطر تنگی ستون فقرات قرار دهد.

اسکولیوز (یک ستون فقرات با شکل غیر طبیعی) است.

مقاله ای درباره تنگی کانال نخاع چیست؟

لینک مستقیم فروش انواع دستگاههای فیزیوتراپی خانگی